زینب جان!

شرمنده ایم که بهای حسینی شدن ما*بی حسین* شدن تو بود و شرمنده تر انکه تو بی حسین شدی و ما حسینی نشدیم...;(التماس دعا)

اصلا حسین جنس غمش فرق میکند٬

این راه عشق پیچ و خمش فرق میکند٬

اینجا گدا همیشه طلبکار میشود٬

اینجا که امدی کرمش فرق می کند٬

شاعر شدم برای سرودن برایشان

٬این خانواده محتشمش فرق میکند٬

صد مرده زنده میشود از ذکر یا حسین٬

عیسی این خانواده دمش(نفس مسیحیایی) فرق میکند.

عشق به حسین دلیل نمی‏خواهد

گویى خاک وگل ما را با محبت او سرشته ‏اند

حسین جان!
نمی‏دانم خنجر کدامین کینه،
قلب عزیزى را شکافته است که آسمان چنین می‏گرید .
نمیدانم دستان کدامین بغض،
گلوى نازک گل را شکافت
و غربت کدامین خیال،
اندیشه ‏ام را ربود و مرا به نینوا برد
آن‏جا که دخترى سر بر شانه‏ هاى نسیم گریه می‏کرد .

حسین جان!
آه از آن غربت و بی ‏کسى،
آه از آن پیکر به ‏سر،
از زینب بى ‏برادر و از نرگسان تشنه لب نینوا
با من بگو از کدامین دیار آمده‏ اى که چنین آشفته ‏اند اسیران روى تو،
از کدامین کوچه‏ ى درد آمدى که سهم شب‏ هاى غربت ما اشک بى ‏تو بودن است .

لحظه‏ اى درنگ کن!
بگذار با نرگسان داغ‏دار به سرزمین درد سفر کنم
آن‏جا که در دامن پیچک‏ هاى عاشق، سرهاى بریده خفته‏ اند .
من محرم را با نام و یاد تو عاشقم یا حسین!
من شربت گواراى محرم را به یاد لب‏ هاى تشنه‏ ى عباست مى ‏نوشم
و سینه‏ زدن‏ هایش را به یاد چهره‏ ى سیلى خورده‏ ى نوگل محبوبت رقیه دوست دارم .

مرا مهمان لحظه‏ هاى نینوا کن

یا حسین